De liefdesrelatie

Al jaren verbaas ik me over het concept van de liefdesrelatie. Dan heb ik het over de relatie van de man/vrouw, de vrouw/vrouw en de man/man.

Ik heb op internet gekeken wat ze daar met een liefdesrelatie bedoelen en dat is bijvoorbeeld;

´De dans van de relatie is het steeds opnieuw samen creëren van de verbinding tussen twee individuen´.



Maar die verbinding creëren met elkaar houdt echt wel op, op een bepaald moment.
We houden elkaar ontzettend voor de gek.
In het begin zijn de partners nog hopeloos verliefd. Je kan niet meer zonder de ander en je mist hem of haar elke minuut van de dag. Dus je gaat samenwonen of trouwen. Je doet alles samen, je bespreekt alles en je bent het over alles eens. Maar dan………

Dan komt er het moment dat er kinderen komen. En dat brengt onbewust al een splitsing aan bij de partners. De partners worden minder belangrijk voor elkaar, het kind gaat voor alles. Daar is niets mis mee en zo hoort dat ook. Kinderen zijn kwetsbaar en moeten in alles gesteund worden om volwassen personen te worden.

Maar de partners blijven elkaar voor de gek houden. Ze willen dat de verbinding blijft, ze zeggen dat ze belangrijk voor elkaar zijn en dat ze nog steeds alles met elkaar willen delen en bespreken.
Maar de vrouw gaat haar pad op en de man ook. En na een aantal jaren weet de man niet wat zijn vrouw allemaal uitspookt en de vrouw weet niet wat haar man allemaal uitspookt.

Als er geen kinderen komen dan is het wel de carrière die de partners uit elkaar drijft. Ook dit moet zo gaan. We blijven onszelf ontwikkelen. Dit kan een carrière zijn maar ook een meer persoonlijke of spirituele ontwikkeling.

 

Waarom blijven we meewerken aan de illusie

                                     van een liefdesrelatie?

 

Waarom blijven we mee werken aan deze illusie en elkaar zoveel verdriet doen. Of eigenlijk we doen onszelf verdriet. We doen onszelf verdriet om te leven in een wereld die nooit de jouwe wordt.

Waar zijn we bang voor? Waar ben je als vrouw bang voor om tegen je man te zeggen dat je even wat tijd met iemand anders wil doorbrengen voor je persoonlijke ontwikkeling.

Je bent bang dat je hem dan pijn doet. Als je zegt  dat je meer ruimte en vrijheid nodig hebt zal hij je ook weer pijn doen vanuit zijn frustratie. Je bent bang om afgewezen te worden en hij zal je afwijzen. Je doet hem verdriet en jezelf nog veel meer.
Het lijkt je daarom maar beter om de ander stiekem te ontmoeten. Maar helaas, ze zeggen niet voor niets,

              

             ´Al is de leugen nog zo snel de waarheid

                          achterhaalt ze wel´.

 

En dan is er nog meer verdriet, pijn en gedoe.
De liefdesrelatie verandert in een machtspel. Wie kan elkaar het meeste pijn doen?

En dan heb je ook nog de mensen die in stilte lijden. Je praat er niet over want dan bestaat het niet dat je vrouw of man een andere weg op gaat. Als je niet  praat over de veranderde situatie kan alles misschien wel blijven zoals het was.

En blijf je het gevoel hebben dat je nog een verbinding hebt met je partner. Maar ook dit is een illusie. Want natuurlijk is er geen verbinding als jullie ervoor kiezen om niet eerlijk tegen elkaar te zijn. Je zal in stilte lijden.
Ook al ben je niet open en eerlijk tegen je partner dan zal hij of zij weten dat je iets uitspookt.
Je hoeft niets te vertellen, de energie die om je heen hangt verraad je.

 

 

 

 

 

 

De schrijfkunsten van Aphrodite

Na wat weerstand afgebroken te hebben wil ik mijn artikelen op

´Het spirituele pad´ toch verduidelijken. Misschien had ik dit aan het begin moeten doen maar ik ging er vanuit dat men gewoon de artikelen wel zou begrijpen. Dit is helaas mijn grootste valkuil want niet iedereen begrijpt mij zoals ik ook niet iedereen om me heen begrijp.

Het is erg leuk om diverse soorten feedback te krijgen. Dat is een teken dat mensen zich verbinden met de artikelen. Of het nu negatief of positief is.

De artikelen die ik schrijf zijn niet gebaseerd op een wetenschappelijke basis. Ik heb ze ook niet zelf verzonnen en uit mijn grote duim gezogen.

De artikelen die ik schrijf heb ik gekregen via een channeling met Aphrodite, de Godin van de Liefde.

                                                 

Aphrodite leeft in een ander bewustZijn dan wij hier op aarde. Wij leven in de derde of misschien wel de vierde dimensie.  

www.wanttoknow.nl/inspiratie/de-3e-4e-en-5e-dimensie-en-over-de-shift

Maar Aphrodite leeft in de vijfde dimensie. Zij leeft vanuit een verhoogd bewustZijn.

In dit verhoogde bewustZijn speelt het rationele een minimale rol.

Dus Aphrodite heeft niets met taal. Of het nu Duits, Engels of Nederlands is. En ze gaat ook niet rekenen. Het zal haar allemaal niet boeien.

Zij is, zij leeft en anderen mogen met haar mee doen. Maar niemand is verplicht.

Alles wat er in de artikelen komt, is hoe zei de thema´s verwoord. En zij geeft door zoals zij leeft. In onze ogen nogal rommelig.

Ik zou de teksten kunnen verbeteren in ABN maar dit doet de tekst onrecht aan.

Want het gaat niet om de inkt of de lettertjes. Het gaat over de inhoudt.

Het is hetzelfde als de schilderijen van Herman Brood. Als we niet verder kijken dan de verf zien we alleen rotzooi en geklieder op wat

linnen.

  

Maar als we door de verf heen kijken, zien we de chaos in zijn leven, de passie in zijn leven maar ook de angst en de liefde.

En dat geldt ook voor de artikelen. Als we niet door de spellingfouten heen kunnen kijken, zien we niet de waarde van de inhoudt. Deze teksten zijn om te voelen en te ervaren.

Teksten en plaatjes zijn een illusie.

 

Stop, de gelijkheid!

Een aantal decennia terug heeft de vrouw er keihard voor gestreden om gelijkwaardig te worden in deze maatschappij. En ik moet toegeven dat we er best aardig in geslaagd zijn om gelijkwaardig aan de man te zijn.

Vrouwen mogen eindelijk ook studeren, maken carrière, worden bijna net zo goed of slecht betaald als een man.
Vrouwen kunnen mannen onder tafel lullen en drinken;)
Deze wenteling in ons maatschappelijk bestaan heeft grote gevolgen.
Er bestaan bijna geen echte mannen of echte vrouwen meer.

Wie zijn deze mensen, en nog belangrijker

waar zijn deze mensen gebleven?

De echte vrouw, is de vrouw met haar eigen levenspad en visie. Niet het levenspad die beïnvloed wordt door anderen. Niet leven vanuit allerlei normen en waarden die niet de hare zijn. Niet leven vanuit het hoofd, met allerlei angsten.

Door de emancipatie zijn vrouwen steeds mentaler gaan denken en denken niet meer vanuit hun hart. Hun innerlijk weten.
Steeds meer leven ze vanuit hun hoofd, durven bijna niet meer hun intuïtie te gebruiken. Vrouwen hebben geleerd om hun verstand te moeten gebruiken anders blijven ze domme wichten, zoals een paar eeuw geleden. Nee, vrouwen horen te leven als een man. Je verstand gebruiken.

Het levenspad van de vrouw is om zich te verbinden vanuit liefde. Met iedereen die ze tegenkomt wil ze een verbinding maken.

Vrouwen kunnen met iedereen een hartsverbinding maken. Dat is de energie die ze uitstralen. Een helende energie.

Zeker nu in de 21^ste eeuw leven vrouwen bijna niet meer vanuit hun hart. Ze zijn afgesloten van vele gevoelens. Hun lichaam verkrampt.

Vrouwen dragen de liefdes energie bij zich. Vrouwen hoeven niets te doen om deze energie uit te dragen. Er bestaan geen opleidingen voor. En omdat vrouwen daar niets voor hoeven te doen geloven ze bijna niet dat dit iets waard is. Ze hoeven er niet keihard voor te werken. Ze hoeven daar niet voor te studeren. En in deze maatschappij is het wel belangrijk dat je ergens voor gestudeerd hebt. Anders is het toch niets waard!
Maar echte vrouwen vertrouwen in hun liefdes energie. Ze hebben maling aan de rest van de wereld. Ze weten dat dit vele malen belangrijker is dan welk stom papiertje dan ook.

En mannen leven ook niet meer naar zijn eigen visie. De visie van de man is vrijheid. Wat er ook gebeurd. Jagen, veroveren en weer verder gaan. Maar wat is er gebeurd in vanaf de jaren zestig. De vrouwen eisten hun gelijk. Ze hadden groot commentaar op de man. De man moest leren zijn gevoel te volgen, vanuit zijn hart te leven. Hij moest leren praten tot hij een ons weegt.
Als de man de vrouw niet zou pleasen ligt hij er uit. Ook vrouwen zeggen tegenwoordig; ´Voor jou 10 anderen!´. Take it of leave it!

En wat doe je dan als man, je gaat jezelf ontwikkelen tot een gevoelig persoon, je gaat praten met je vrouw. Je doet een therapietje hier en daar, een workshopje om je gevoelens meer te ontwikkelen.

Je blijft gezellig op de bank zitten met je vrouw, omdat ze dat zo gezellig vindt. Lekker samen televisie kijken. Maar diep van binnen irriteer je je mateloos.
Ondertussen denk je aan je vrienden die in de kroeg een biertje pakken.

Mannen van tegenwoordig dragen teveel vrouwelijke energie bij zich. Ze durven niet meer op te staan voor hun eigen visie. Net zoals vrouwen die teveel mannelijke energie bij zich dragen.

Mannen sta op! Leef als een man! En vrouwen, ga weer leven als een vrouw met alle kennis die je nu hebt opgedaan! Laten we in balans komen!

                                                                            

Emotie versus Gevoel

Vandaag een artikel van Max Renaud. Max is holistisch coach (www.holistisch-coachen.com) en heeft een fascinerende kijk op onze emoties en gevoel. Max heeft zijn eigen blog site:     http://holistischcoachen.blogspot.nl/2015/04/wat-is-holistisch-coachen.html

Heel ons leven is doortrokken van emoties. Veel van ons doen en laten wordt erdoor bepaald. Ik overdrijf niet als ik zeg dat in onze cultuur emoties worden verheerlijkt, worden gezien als wie wij wezenlijk zijn en dat de expressie van allerlei emoties zo ongehinderd mogelijk moet kunnen plaatsvinden.
Emoties van mensen kunnen - massaal - op allerlei manieren worden gestimuleerd en gemanipuleerd en kunnen tot allerlei ongewenste en onvoorstelbare excessen leiden. Voetbalgeweld, etnische zuiveringen, Jodenhaat, nazisme etc.
Emoties genereren big business. De oude Romeinse hadden hun ‘brood en spelen’, hun ‘panem et circensens’, zoals een toenmalige cultuurcriticus het noemde.

Circus Maximus

Vandaag de dag is de vorm van ‘brood en spelen’ drastisch veranderd en zijn emotie-TV, reclame- en marketingcampagnes, voetbal, boksen en andere massamediale sportmanifestaties de moderne, meer subtiel verpakte tegenhangers van de wrede, bloederige gladiatorengevechten en meedogenloze wedstrijden in het Colosseum of Circus Maximus.

Laten we eens wat verder kijken. Wat zijn emoties eigenlijk en wat is gevoel?

Een emotie is een toestand van de geest, zoveel is wel duidelijk. Dat met emoties specifieke lichamelijke reacties zijn verbonden ook. Denk aan blozen, kippenvel, een van woede vertrokken gezicht, verandering van ademhaling, hartslag, spierspanning etc. Allemaal fysiologische veranderingen in ons lichaam die optreden bij emoties.

De psycholoog Paul Ekman heeft onderzoek gedaan naar de veranderingen in de aangezichtsspieren die verantwoordelijk zijn voor de gezichtsuitdrukking wanneer iemand een emotie ondergaat. Het blijkt dat deze veranderingen zeer snel plaatsvinden, in milliseconden. Ook andere lichamelijke reacties, zoals het versnellen van de hartslag of de ademhaling volgen in een factie van een seconde. Dat alles gebeurt bovendien in hoge mate buiten onze wil om: automatisch en onbewust.

Ekman ontdekte verder dat er een aantal specifieke gezichtsuitdrukkingen is die elk met een specifieke menselijke emotie is verbonden. Ieder mens, ongeacht zijn culturele achtergrond, blijkt bij elk van deze gezichtsuitdrukkingen de achterliggende emotie te kunnen duiden. Zo kwam Ekman tot een indeling van een beperkt aantal universele, menselijke emoties.

De uitkomsten van dit onderzoek zijn eigenlijk heel makkelijk te begrijpen. Zeker het element van snelheid is goed te begrijpen als je bedenkt dat op prikkels uit de omgeving die als een dreigend gevaar worden geïnterpreteerd, snel een reactie moet volgen: de reactie van vechten of vluchten is een automatische, onbewuste reactie, die niet is gebaseerd op een uitvoerige en gedetailleerde analyse van de situatie. Bij emoties ontbreekt de nuance.

Ekman ontdekte ook dat de piekintensiteit van een emotie niet langer dan enkele seconden duurt, hoewel het veel langer kan duren voordat de bijbehorende lichamelijke reacties weer zijn gedempt. Iedereen weet uit eigen ervaring dat je hart of ademhaling even tijd nodig hebben om weer naar hun normale ritme terug te keren, ook al is de schrikreactie zelf allang weer voorbij.

Ook de korte duur van een emotie is goed te begrijpen. Als de emoties veel langer zouden aanhouden dan hun aanleiding, zouden ze ons letterlijk van de wal in de sloot kunnen helpen op de momenten dat er geen enkele aanleiding is om in een sloot te springen. Het langer aanhouden van emoties dan strikt nodig komt trouwens veel voor en leidt in de ergste gevallen tot psychologische problemen en stemmingsstoornissen zoals depressie, angststoornissen e.d., met voor de betrokkenen vaak grote, negatieve persoonlijke en sociale gevolgen.

We kunnen het begrip emotie nu als volgt omschrijven:
Een emotie is het onafhankelijk van onze wil en automatisch optreden van een kortdurende geestestoestand als onmiddellijke en specifieke reactie op een prikkel die gepaard gaat met overeenkomstige veranderingen in het lichaam en die gevolgd kan worden door een gerichte actie.

Maar hoe zit het nu met gevoel? Kunnen we gevoel en emotie op één lijn plaatsen? Ik denk van niet en ik zal in de rest van dit blog laten zien dat gevoel van een wezenlijk andere orde is dan emotie en dat het klakkeloos door elkaar halen van die twee begrippen niet alleen onjuist is, maar dat we daardoor op een onzuivere en oneigenlijke manier met onze emoties en gevoelens omgaan die ten nadele van onszelf en van onze interacties met anderen kan uitpakken.

Om te beginnen het woord ‘gevoel’ zelf. Het wordt nogal eens gebruikt in de betekenis van ‘gedachte’. “Ik heb het gevoel dat hij liegt.” Bedoeld wordt: “Ik denk dat hij liegt.” Of: “Ik heb er geen goed gevoel over” betekent zoveel als: “Mijn gedachten over dit onderwerp zijn niet positief.”

Ook wordt het woord ‘gevoel’ vaak gebruikt in de betekenis van ‘emotie’. Het veelgeprezen adagium “rekening houden met andermans gevoelens” komt op niets anders neer dan je in gedrag en acties laten leiden door de emotionele, eventueel irrationele gevoeligheden van een persoon of een groep teneinde ongewenste uitbarstingen te voorkomen.

Denk maar aan de moorddadige aanslag op de redactie van het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo om te weten wat er kan gebeuren als emotionele en irrationele gevoeligheden bewust worden genegeerd of onderschat.

Ik ben er geen voorstander van om het woord ‘gevoel’ op deze dubbelzinnige manieren te gebruiken. Beter is het naar mijn mening om de term ‘gevoel’ te gebruiken als aanduiding voor het vermogen om te voelen, net zoals we met ‘gehoor’ het vermogen om te horen bedoelen en met ‘reuk’ het vermogen om te ruiken.

In die betekenis is ‘gevoel’ dus eigenlijk synoniem met ‘gewaar zijn’, ‘bewustzijn’, met ‘beleving’ of zelfs met intuïtie. Het Engelse woord ‘awareness’ drukt goed uit wat ik wil verstaan onder ‘gevoel’.

De begrippen gewaarzijn, bewustzijn etc. duiden op een meer subtiele, verstilde, aandachtsvolle en duurzame gesteldheid van de geest. Voorbeelden van een meer verstilde geestesgesteldheid zijn mededogen, enthousiasme, esthetische gevoelens, onvoorwaardelijke liefde etc.

Deze geestesgesteldheden versterken het bewustzijn en versterken de verbondenheid met het Hogere Zelf dat in wijsheidstradities vaak wordt gelokaliseerd in - wat wordt omschreven als - de geheime en stille kamer van het hart.

Zo onderscheidt het Boeddhisme vier verheven toestanden van de geest die zonder twijfel als universeel zijn te bestempelen:

• Metta: liefdevolle vriendelijkheid, welwillendheid, kameraadschap, eendracht, argeloosheid, geweldloosheid.
• Karuna: mededogen voor alle voelende schepsels in het universum.
• Mudita: een hart vol niet zelfzuchtige vreugde dat iedere begrenzing heeft verloren en zonder enige vorm van enige vijandschap of onwelwillendheid is.
• Upekkha: gelijkmoedigheid t.o.v. verlies, winst, lof en blaam, succes en falen, vreugde en pijn.

De voorbeelden hierboven benadrukken dat het om gesteldheden van de geest gaat die voortdurend en onveranderlijk als een grondtoon van het bewustzijn op de achtergrond aanwezig zijn en iedere concrete ervaring, zintuiglijke waarneming, gedachte of emotie een overeenkomstige inkleuring meegeven.

Als zodanig is ‘gevoel’, in de betekenis van gewaarzijn of bewustzijn, dan ook iets totaal anders dan inhoud. Gevoel ofwel bewustzijn (awareness) schept de voorwaarde voor inhoud. Het is als het ware het scherm waarop de film van ons leven, bestaande uit onze persoonlijke gewaarwordingen, gedachten, herinneringen, observaties, emoties etc., wordt geprojecteerd. De kleur van het scherm bepaalt de kleur oftewel de beleving van de concrete gewaarwordingen, gedachten, emoties, ervaringen etc.

Helaas zijn we het projectiescherm van ons gevoel nagenoeg volledig vergeten en verliezen we ons maar al te vaak in onze gedachten, emoties, gewaarwordingen en ervaringen, die we graag absolute geldigheid toekennen. 

In plaats van ons te laten overschaduwen door onze voortdurend fluctuerende en opvlammende, reactieve emoties hervinden we vanuit zuiver gevoel onze diepste subjectiviteit. Dan ervaren we de wereld niet als principieel vijandig maar als eenheid en uitvloeisel van onze eigen gevoelvolle geestestoestand. Dan zijn we in gevoel verbonden met en in de wereld en verkeren we niet langer in de waanwereld onze private emoties. Dan zijn we verantwoordelijk bezig.

Man,wat heb je te bieden?

Al eeuwenlang worden vrouwen onderdrukt door de man. En ga nu niet denken dat vrouwen slachtoffers zijn. Vrouwen zijn geen slachtoffers.
Als vrouwen denken dat ze slachtoffer zijn dan is dat aangepraat.
Vrouwen werden onderdrukt door de man en zijn angst. Zijn angst die terecht is.
De man is bang voor vrouwen omdat zij de energie van de Liefde beheersen. Zij is een moedige strijder en haar grenzeloze kracht is Liefde.
De kracht van de Liefde overheerst alles. Ook de grofste agressie.

In de jaren 60 ontstond de emancipatiegolf. Toen dachten vrouwen en mannen dat het leven beter zou worden in de wereld. Het was een mooie illusie.

Wij, vrouwen zijn te ver doorgeslagen en we zijn ons gaan gedragen als surrogaat mannen. Vrouwen zijn blind in de valkuil van de emancipatie gestapt.
Alles wat mannen deden, wilde vrouwen ook kunnen. Vrouwen gingen ook studeren, maakte carrière, leefde vanuit het verstand. Want als je met je verstand leefde zou het allemaal goed gaan, hadden mannen de vrouwen  voorgehouden. Vrouwen werden mondiger en assertief. Helaas kregen veel vrouwen daardoor ook haren op hun tanden. Vrouwen werden hierdoor een stuk minder aantrekkelijk. En mannen kregen nog meer angst voor de vrouw.
Niet door de energie van de Liefde die bij de vrouw steeds minder aanwezig is maar doordat vrouwen steeds dominanter en assertief worden.

Het is een vicieuze waar vrouwen en mannen in zitten. Hoe je het ook wend of keert, vrouwen laten zich nog steeds beïnvloeden door de man.

 

Beïnvloeding is ook een onderdrukking.

                                       Onbewust maar toch.

 

Eerst werden vrouwen klein gehouden door de man. Als ze tegen werkte dan werden ze verbrand, verdronken of verkracht. Daarna ging de vrouw op de barricade en ging ze zich gedragen zoals een man doet.

Het is fantastisch dat vrouwen ook zijn gaan studeren en een goede baan krijgen maar daardoor is de vrouw wel haar belangrijkste bron verloren. Onbewust is ze de energie stroom van de Liefde kwijt geraakt. De hartsverbindingen die niets met het hoofd van doen heeft maar alles met gevoel en intuïtie. De tegenwoordige vrouw is een surrogaat man. Het enigste verschil is dat ze kinderen kan krijgen.

Wat de man te bieden heeft is overgave aan de vrouw. De vrouw met haar Liefdes energie. De vrouw die leeft vanuit haar hart. De vrouw die leeft met haar intuïtie. Deze vrouwen zijn alles in één.

                                 Zij zijn het kleine meisje, vrouw, de heks,

                                         een Godin en een femme fatal.

Mannen laat je angst los en vertrouw de vrouw. Geef je over aan haar Liefde en wijsheid.

Geef haar de ruimte om te zijn wie ze echt is van binnen. Blijf niet in je hoofd zitten en maak van haar geen surrogaat man. Maak van haar geen vrouw die je uiteindelijk niet aantrekkelijk vind en waar je nog banger van wordt.

Als de man zich niet overgeeft aan de vrouw zal zij zich nooit overgeven aan de man. Zij zal altijd voelen dat hij alleen zijn eigen pleziertjes najaagt. Dat hij leeft vanuit angst maar niet vanuit zijn hart.

 

Wat jij te bieden hebt als man is;

                                 OVERGAVE.