Ik hou van jullie allemaal!

Ik ben gek op alle mensen die oordelen. Iedereen die een mening heeft op mijn houding, mijn kleding of mijn functioneren.

En dat zou voor ons allemaal moeten gelden. Want we groeien alleen maar van het commentaar en de oordelen van de ander.

Er is een tijd geweest dat ik het commentaar van de ander wegstopte. Ik wilde de pijn niet voelen.

Het gevoel wordt alleen maar sterker in de loop van de jaren. De pijn mag nu bestaan van mij zonder dat ik het wegdruk. De pijn wordt niet erger maar ik accepteer dat het bestaat. Dus ik voel!

Als iemand commentaar heeft op mijn functioneren die niet heel dicht bij me staat, kan ik het makkelijker loslaten. Ik kan het bijna soepeltjes van mijn schouders laten glijden.

Maar als er iemand een oordeel heeft op mijn functioneren en diegene staat vlakbij ……..dan heb ik het gevoel dat de vloer onder mijn voeten verdwijnt.

Ik heb het gevoel dat er een dolk in mijn hart wordt gestoken. Als ik het commentaar van die persoon aan hoor dan zie ik mezelf omvallen. Ik zie de dolk in mijn hartstreek, mijn maag die zich omdraait en ik die op mijn knieën val.

Zo kon ik me voelen toen ik nog het kleine meisje was. Ik had dan het gevoel dat iedereen tegen me was.

Ik was het slachtoffer en had het gevoel dat ik het NOOIT goed zou doen in het leven en altijd een STOM wicht zou blijven.

Normaliter denken we dat als we pijn hebben dat daar iemand anders de schuld aan heeft. Maar het is niet zo, het onze eigen pijn. De pijn is onze angst om afgewezen te worden.

                                     

                               

                                                       

Maar gelukkig is de tijd verandert. Ik ben het kleine meisje niet meer. Ik mag de pijn voelen. Ik mag omvallen en nog vaker en vaker. Maar ik sta ook steeds sneller op. En misschien komt er een tijd dat ik niet meer omval. Ik weet het niet.

Ik weet wel dat ik groei van alle commentaren en oordelen.

Ik zie mezelf nog steeds omvallen. Dat verandert niet. Ik mag de pijn voelen. En ik weet nu dat het belangrijk is om al jullie commentaar aan te horen.

En dat is ook de reden dat ik van iedereen hou. Want elke ontmoeting leert mij iets. Als het niet positief is dan is het wel negatief. En soms leer ik positieve en negatieve dingen tegelijk van één persoon. Dat is dan een extra groot cadeau. 

Ik wil jullie hierbij allemaal hartelijk danken. En ik hoop dat jullie ook groeien van mij.

Namasté.