Vanmorgen kwam ik bovenstaande tekst tegen en diep in
mijn hart weet ik dat dit helemaal waar is.
Omdat vrouwen strijders zijn. Een echte strijder
strijdt niet maar zij bewandelt de weg van Moeiteloosheid.
Mannen zijn vechters. Zij strijden vanuit het
hoofd, hun wil en hun kracht. Zij weten nog niet dat je kan strijden vanuit
vertrouwen en liefde.
Ik ben op en top een vrouw en deze tekst trok
natuurlijk direct mijn aandacht. Graag zou ik mijn hart helemaal open willen
zetten, mijn liefde willen delen en vertrouwen willen hebben in iedereen. Ja, maar………duizenden ja, maar´s………..
En ik weet dat alle vrouwen die wens hebben. De
wens om hun hart helemaal open te zetten. Voor iedereen, vol van vertrouwen en
met alle liefde die we hebben.
Van mezelf
weet ik inmiddels dat ik best wel wat lef heb. Misschien soms wel teveel lef.
Of zoals vanmiddag iemand tegen me zei; ´je leeft in een eigen wereld´. Is dat zo? Leef ik in een eigen wereld waarin
ik iedereen vertrouw. Voor sommige is dit dus een beetje naïef.
Leef ik in een andere wereld dan de meeste
mensen? Ik denk het wel.
Als ik om me heen kijk zie ik een wereld vol van
angsten. Mensen zijn bang voor elkaar, altijd achterdochtig, bang om gekwetst
te worden.
Vele mensen denken dat er altijd wel iemand is,
die tegen ze zijn. Je bent nooit veilig.
Al jaren geleden zag ik om me heen dat we leven
in een wereld vol van angst. Angst voor het oordeel van anderen, angst om niet
goed genoeg te zijn, angst om niet mooi genoeg te zijn, angst om niet welvarend
genoeg te zijn. En zo meer.
Ik heb altijd geweten dat deze angsten onzin zijn
en dat angst een illusie is die we zelf maken. Ik heb me een paar jaar geleden
voor genomen om zonder angsten te gaan leven maar dit is nog niet zo makkelijk
als het lijkt. Voor een groot deel heb ik het roer van mijn leven omgegooid.
Ik ben niet meer bang voor het oordeel van
anderen en ben ook niet meer bang dat ik niet welvarend genoeg zou zijn. Ik ben
er net wel achter gekomen dat ik er bang voor ben om mijn hart helemaal open te
zetten.
Op parttime basis kan ik mijn hart open zetten
maar dat lukt me nog niet fulltime.
Mijn hart helemaal openen om dan totale controle
kwijt te raken, me kwetsbaar op gaan stellen. Het is als leven op het
randje……waar de mooiste bloemen bloeien.
Het wordt waarschijnlijk tijd om de rand van het
leven op te zoeken en een mooie boeket bloemen te gaan plukken. Op dat moment
zal mijn hart zich helemaal openen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten