Pas geleden zat ik
te kijken naar een programma over fetisjen.
De dame met wie
het interview werd gehouden deed haar werkzaamheden als
fetisj onderwerp.
Zij was zwaargewicht bodybuildster en ging bijvoorbeeld met haar cliënten
armpje drukken. Er zijn mensen die veel houden van sterke vrouwen.
De meneer die het
interview deed vroeg aan haar of ze ook met haar cliënten seks had.
De dame zei van
niet. De meneer vroeg het nogmaals. Hij geloofde haar dus niet.
Een zielige vertoning op
de televisie.
Zouden mensen nu
echt niet zien wat ze aan het doen zijn als het over seksualiteit of andere
geneugten gaat?
Als ik bij de
bakker sta dan ga ik hem toch ook niet vragen of hij seks heeft met zijn
cliënten. Gewoon omdat ze zijn brood zo lekker vinden.
En als hij dan
zegt dat hij geen seks heeft met ze, dan geloof ik hem toch. Ik geloof toch ook
dat hij gist door zijn brood doet.
Deze vertoning
zegt natuurlijk alles over de interviewer en niets over de dame. De interviewer
heeft een probleem met zijn eigen seksualiteit. Hij durft niet voor zijn eigen
seksualiteit te staan. Erg jammer is dat wij, mensen niet worden opgevoed met
vrijheid in seksualiteit.
We denken dat we
vrij zijn maar niets is minder waar. We hebben nog steeds last van alle normen
en waarden die ons al eeuwen verteld zijn. Vorige eeuw hebben we een periode
meegemaakt van vrije seksualiteit maar dit heeft niet de vrijheid gebracht die
we nodig hebben.
Als we echt vrij
willen zijn in onze seksualiteit zullen we hier bewust achter moeten gaan staan
en hiermee aan de slag moeten gaan.
Maar hoe wordt je vrij in
je seksualiteit?
Dit
kan alleen als we mensen opzoeken die vrij zijn in hun eigen seksualiteit. Naar
hun kijken en luisteren. En daarna ook zelf op onderzoek gaan.
En
helaas zijn er maar weinig mensen seksueel vrij. Het zijn niet de mensen die
seksuologie hebben gestudeerd, het zijn niet de mensen die psychologie hebben
gestudeerd. Het zijn die mensen die hun seksualiteit fysiek hebben onderzocht.
Seksualiteit is geen wetenschappelijk onderdeel van het leven. Natuurlijk kan
je sommige dingen wetenschappelijk bepalen. Maar schaamte en kwetsbaarheid in
je seksualiteit is een proces wat je alleen bewust kan tackelen in het leven.
En
zolang we dat massaal nog niet hebben gedaan, blijft de armoede wat betreft
seks bestaan en kunnen we niet normaal over dit onderwerp praten.
Uiteindelijk zetten we
onszelf voor paal,
net als de meneer van het
interview.
Mooi. Inderdaad. Seks willen is vaak “leunen op een ander”, schreef ik erover; seks “om maar wat te hebben”. Ieder mens straalt z'n behoefte en daarmee z'n tekort uit. Dus je bent te lijmen met een natte vinger en dat is voelbaar voor anderen. Dat geldt voor bijna alles wat we doen om ons beter te willen voelen. Dat geldt zelfs (en juist) voor seks. Dan wordt seks “om maar iets te hebben”. Uit: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/seks-willen-is-vaak-leunen-op-een-ander.html
BeantwoordenVerwijderenen
“Polyamorie is geen verantwoordelijkheid nemen | Uitgestelde puberteit” - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/04/polyamorie-is-geen-verantwoordelijkheid-nemen.html