dinsdag 5 mei 2015

De armoede van seks.

Pas geleden zat ik te kijken naar een programma over fetisjen.
De dame met wie het interview werd gehouden deed haar werkzaamheden als
fetisj onderwerp. Zij was zwaargewicht bodybuildster en ging bijvoorbeeld met haar cliënten armpje drukken. Er zijn mensen die veel houden van sterke vrouwen.
De meneer die het interview deed vroeg aan haar of ze ook met haar cliënten seks had.
De dame zei van niet. De meneer vroeg het nogmaals. Hij geloofde haar dus niet.


Een zielige vertoning op de televisie.


Zouden mensen nu echt niet zien wat ze aan het doen zijn als het over seksualiteit of andere geneugten gaat?
Als ik bij de bakker sta dan ga ik hem toch ook niet vragen of hij seks heeft met zijn cliënten. Gewoon omdat ze zijn brood zo lekker vinden.
En als hij dan zegt dat hij geen seks heeft met ze, dan geloof ik hem toch. Ik geloof toch ook dat hij gist door zijn brood doet.

Deze vertoning zegt natuurlijk alles over de interviewer en niets over de dame. De interviewer heeft een probleem met zijn eigen seksualiteit. Hij durft niet voor zijn eigen seksualiteit te staan. Erg jammer is dat wij, mensen niet worden opgevoed met vrijheid in seksualiteit. 

We denken dat we vrij zijn maar niets is minder waar. We hebben nog steeds last van alle normen en waarden die ons al eeuwen verteld zijn. Vorige eeuw hebben we een periode meegemaakt van vrije seksualiteit maar dit heeft niet de vrijheid gebracht die we nodig hebben.
Als we echt vrij willen zijn in onze seksualiteit zullen we hier bewust achter moeten gaan staan en hiermee aan de slag moeten gaan.


Maar hoe wordt je vrij in je seksualiteit?

                   
Dit kan alleen als we mensen opzoeken die vrij zijn in hun eigen seksualiteit. Naar hun kijken en luisteren. En daarna ook zelf op onderzoek gaan.
En helaas zijn er maar weinig mensen seksueel vrij. Het zijn niet de mensen die seksuologie hebben gestudeerd, het zijn niet de mensen die psychologie hebben gestudeerd. Het zijn die mensen die hun seksualiteit fysiek hebben onderzocht. Seksualiteit is geen wetenschappelijk onderdeel van het leven. Natuurlijk kan je sommige dingen wetenschappelijk bepalen. Maar schaamte en kwetsbaarheid in je seksualiteit is een proces wat je alleen bewust kan tackelen in het leven.
En zolang we dat massaal nog niet hebben gedaan, blijft de armoede wat betreft seks bestaan en kunnen we niet normaal over dit onderwerp praten.


Uiteindelijk zetten we onszelf voor paal,

net als de meneer van het interview.

1 opmerking:

  1. Mooi. Inderdaad. Seks willen is vaak “leunen op een ander”, schreef ik erover; seks “om maar wat te hebben”. Ieder mens straalt z'n behoefte en daarmee z'n tekort uit. Dus je bent te lijmen met een natte vinger en dat is voelbaar voor anderen. Dat geldt voor bijna alles wat we doen om ons beter te willen voelen. Dat geldt zelfs (en juist) voor seks. Dan wordt seks “om maar iets te hebben”. Uit: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2014/08/seks-willen-is-vaak-leunen-op-een-ander.html
    en
    “Polyamorie is geen verantwoordelijkheid nemen | Uitgestelde puberteit” - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2015/04/polyamorie-is-geen-verantwoordelijkheid-nemen.html

    BeantwoordenVerwijderen